สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์
สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์[1] (พ.ศ. 2296 - 18 มิถุนายน พ.ศ. 2328) พระนามเดิม บุญเมือง เป็นพระโอรสพระองค์ที่ 2 ในสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระเทพสุดาวดี กับพระอินทรรักษา (เสม) ประสูติเมื่อปี พ.ศ. 2296[1] มีพระภราดาและพระภคินี 4 พระองค์ดังนี้
สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์ได้เป็นพระอภัยสุริยาในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชจึงได้รับการเฉลิมพระยศให้เป็นเจ้านายในพระราชวงศ์ พระองค์จึงไปอยู่ที่พระราชวังเดิม กรุงธนบุรี สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศรบดินทร์ สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 1 เมื่อวันจันทร์ เดือน 8 อุตราสาฒ ขึ้น 12 ค่ำ ปีมะเส็งสัปตศก จ.ศ. 1147 ตรงกับวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2328 พระชันษา 32 ปี[1] ทรงมีพระโอรส 2 องค์ คือ 1.หม่อมเจ้าเลื่อน บางแห่งว่าชื่อหม่อมเจ้าเถื่อน (ประสูติเมื่อ พ.ศ. 2321 พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ พ.ศ. 2386) 2.หม่อมเจ้าวัน (สิ้นชีพิตักษัย พ.ศ. 2395) พงศาวลี
อ้างอิง
|