ประเทศมอริเตเนีย
มอริเตเนีย (อังกฤษ: Mauritania; อาหรับ: موريتانيا, ออกเสียง: [muː.rɪ.tæː.ni]; กลุ่มภาษาเบอร์เบอร์: Agawej หรือ Cengit; Pulaar: 𞤃𞤮𞤪𞤭𞤼𞤢𞤲𞤭; โวลอฟ: Gànnaar; Serer: Ganaar) หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า สาธารณรัฐอิสลามมอริเตเนีย (อังกฤษ: Islamic Republic of Mauritania; อาหรับ: الجمهورية الإسلامية الموريتانية) เป็นประเทศในแอฟริกาตะวันตกเฉียงเหนือ มีชายฝั่งบนมหาสมุทรแอตแลนติกทางตะวันตก มีอาณาเขตทางตะวันตกเฉียงใต้จดประเทศเซเนกัล ทางตะวันออกและทางตะวันออกเฉียงใต้จดประเทศมาลี ทางตะวันออกเฉียงเหนือจดประเทศแอลจีเรีย และมีพรมแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือติดกับพื้นที่ที่ประเทศโมร็อกโกยึดครอง คือเวสเทิร์นสะฮารา เมื่อพิจารณาตามพื้นที่แล้ว มอริเตเนียเป็นประเทศที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 11 ในแอฟริกาและใหญ่เป็นอันดับที่ 28 ของโลก และร้อยละ 90 ของอาณาเขตตั้งอยู่ในทะเลทรายสะฮารา ประชากรส่วนใหญ่ประมาณ 4.3 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตอบอุ่นทางตอนใต้ของประเทศ โดยประมาณหนึ่งในสามกระจุกตัวอยู่ในเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศคือนูอากช็อต ซึ่งตั้งอยู่ริมชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ประเทศมอริเตเนียตั้งชื่อตามราชอาณาจักรมอเรเตเนีย (Mauretania) ของชาวเบอร์เบอร์ยุคเก่า ซึ่งตั้งอยู่ในแอฟริกาเหนือภายในภูมิภาคอัลมัฆริบ ชาวเบอร์เบอร์ครอบครองมอริเตเนียโดยเริ่มตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 3 ชาวอาหรับภายใต้การนำของหัวหน้าศาสนาอิสลามแห่งเมยยาดได้ยึดครองพื้นที่นี้ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 7 โดยนำเอาศาสนาอิสลาม วัฒนธรรมอาหรับ และภาษาอาหรับมาใช้ ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 มอริเตเนียตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสโดยเป็นส่วนหนึ่งของแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศส ได้รับเอกราชใน ค.ศ. 1960 แต่ตั้งแต่นั้นมาก็ประสบกับรัฐประหารซ้ำแล้วซ้ำอีกและยุคเผด็จการทหาร การรัฐประหารครั้งล่าสุดใน ค.ศ. 2008 นำโดยนายพลมุฮัมหมัด อูลด์ อับดุลอาซิซ[7] เขารับสืบทอดตำแหน่งโดยมุฮัมมัด วะลัด อัลฆ็อซวานี หลังการเลือกตั้ง ค.ศ. 2019 ซึ่งถือเป็นการเปลี่ยนผ่านอำนาจอย่างสันติครั้งแรกของมอริเตเนียนับตั้งแต่ได้รับเอกราช[8] มอริเตเนียเป็นส่วนหนึ่งของโลกอาหรับทั้งในด้านวัฒนธรรมและการเมือง เป็นสมาชิกของสันนิบาตอาหรับและใช้ภาษาอาหรับเป็นภาษาราชการ ศาสนาประจำชาติคือศาสนาอิสลาม และประชากรเกือบทั้งหมดเป็นชาวมุสลิมนิกายซุนนี แม้จะมีอัตลักษณ์อาหรับแพร่หลาย แต่สังคมมอริเตเนียก็มีหลากหลายเชื้อชาติ[9] กลุ่มชาติพันธุ์สองกลุ่มในมอริเตเนียสะท้อนให้เห็นถึงการผสมผสานระหว่างเชื้อชาติ ภาษา และวัฒนธรรมอาหรับ-เบอร์เบอร์ ส่วนที่เหลืออีกร้อยละ 30 ของประชากรประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์ในสะฮารา แม้จะมีทรัพยากรธรรมชาติมากมาย รวมถึงแร่เหล็กและปิโตรเลียม แต่มอริเตเนียก็ยังคงยากจน พื้นฐานเศรษฐกิจมาจากเกษตรกรรม ปศุสัตว์ และการประมงเป็นหลัก โดยทั่วไปแล้วประเทศมอริเตเนียถูกมองว่ามีประวัติด้านสิทธิมนุษยชนที่ย่ำแย่ และถูกตำหนิเป็นพิเศษต่อการคงอยู่ของความเป็นทาสในฐานะสถาบันในสังคมมอริเตเนีย โดยประมาณร้อยละ 10–20 ของชาวมอริเตเนียตกเป็นทาสใน ค.ศ. 2012 ถึงแม้ว่าจะได้มีการเลิกทาสใน ค.ศ. 1981[10][11] ประวัติศาสตร์ประวัติศาสตร์มอริเตเนียเริ่มต้นตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 3 โดยมีอาณาจักรที่มีชื่อว่าราชอาณาจักรมอเรเตเนียของชาวเบอร์เบอร์ในยุคเก่า[12]
อ้างอิง
|