อักษรกวิ𑼒𑼮𑼶
'กวิ' ในแบบอักษรกวิมาตรฐานใหม่
ชนิด ช่วงยุค
ป. คริสต์ศตวรรษที่ 8–16 ทิศทาง ซ้ายไปขวา ภาษาพูด บาหลีเก่า , ชวาเก่า , ซุนดาเก่า , มลายูเก่า , สันสกฤต อักษรที่เกี่ยวข้อง ระบบแม่
ระบบลูก
ในอินโดนีเซีย: อักษรบาหลี อักษรบาตัก อักษรชวา อักษรลนตารา อักษรซุนดา อักษรเรินจง อักษรเรอจัง อักษรบูดา
ในฟิลิปปินส์: กลุ่มอักษรไบบายิน ระบบพี่น้อง
เขมร , จาม , มอญเก่า , ครันถะ , ทมิฬ ISO 15924 ISO 15924 Kawi (368) , Kawiยูนิโคด ยูนิโคดแฝง
Kawi ช่วงยูนิโคด
U+11F00–U+11F5F [a] ต้นกำเนิดเซมิติกของอักษรพามหียังไม่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล.
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียง ในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ] , / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ
อักษรกวิ (กะ-วิ)[ a] หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า อักษรชวาเก่า เป็นอักษรพราหมี โดยหลักพบในเกาะชวา และใช้งานทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นสมุทร ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 8 ถึง 16[ 2] อักษรนี้เป็นอักษรสระประกอบ มีเครื่องหมายเสริมสัทอักษร ที่ใช้หยุดเสียงสระและเป็นตัวแทนของพยัญชนะบริสุทธิ์ หรือไว้แทนรูปสระอื่น[ 3] [ 4] ทางภาคใต้ของไทยมีหลักฐานว่าเคยใช้อักษรนี้แต่ไม่แพร่หลายมากนัก ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้อักษรไทย และอักษรขอม อักษรกวิไม่มีบ่าอักษรเช่นเดียวกับอักษรมอญ โบราณ
ยูนิโคด
มีการบรรจุอักษรกวิลงในยูนิโคดมาตรฐานรุ่นที่ 15.0 ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2022 ตามข้อเสนอของ Aditya Bayu Perdana และ Ilham Nurwansah[ 5] [ 6] [ 2] Anshuman Pandey ได้ส่งข้อเสนอเบื้องต้นก่อนหน้าไปยังคณะกรรมการด้านเทคนิคของยูนิโคดใน ค.ศ. 2012[ 1]
บล็อกยูนิโคดของอักษรกวิอยู่ที่ U+11F00–U+11F5F และมีอักษรถึง 86 ตัวอักษร:
กวิ [1] [2] Official Unicode Consortium code chart (PDF)
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
A
B
C
D
E
F
U+11F0x
𑼀
𑼁
𑼂
𑼃
𑼄
𑼅
𑼆
𑼇
𑼈
𑼉
𑼊
𑼋
𑼌
𑼍
𑼎
𑼏
U+11F1x
𑼐
𑼒
𑼓
𑼔
𑼕
𑼖
𑼗
𑼘
𑼙
𑼚
𑼛
𑼜
𑼝
𑼞
𑼟
U+11F2x
𑼠
𑼡
𑼢
𑼣
𑼤
𑼥
𑼦
𑼧
𑼨
𑼩
𑼪
𑼫
𑼬
𑼭
𑼮
𑼯
U+11F3x
𑼰
𑼱
𑼲
𑼳
𑼴
𑼵
𑼶
𑼷
𑼸
𑼹
𑼺
𑼾
𑼿
U+11F4x
𑽀
𑽁
𑽂
𑽃
𑽄
𑽅
𑽆
𑽇
𑽈
𑽉
𑽊
𑽋
𑽌
𑽍
𑽎
𑽏
U+11F5x
𑽐
𑽑
𑽒
𑽓
𑽔
𑽕
𑽖
𑽗
𑽘
𑽙
หมายเหตุ
1.^ แม่แบบ:Unicode version
2.^ พื้นที่สีเทาคือบริเวณที่ไม่ได้ลงรหัส
ระบบลูก
พยัญชนะ
อักษรพื้นฐาน (พยัญชนะ)
ka
kha
ga
gha
nga
ca
cha
ja
jha
nya
ṭa
ṭha
ḍa
ḍha
ṇa
ta
tha
da
dha
na
pa
pha
ba
bha
ma
ya
ra
la
wa
śa
ṣa
sa
ha/a
กวิ
𑼒
𑼓
𑼔
𑼕
𑼖
𑼗
𑼘
𑼙
𑼚
𑼛
𑼜
𑼝
𑼞
𑼟
𑼠
𑼡
𑼢
𑼣
𑼤
𑼥
𑼦
𑼧
𑼨
𑼩
𑼪
𑼫
𑼬
𑼭
𑼮
𑼯
𑼰
𑼱
𑼲
Kaganga
บาตัก (กาโร )
ᯂ
ᯎ
ᯝ
ᯡ
ᯐ
ᯗ
ᯑ
ᯉ
ᯇ
ᯅ
ᯔ
ᯛ
ᯒ
ᯞ
ᯋ
ᯘ
ᯀ
บาตัก (มันไดลิง )
ᯄ᯦
ᯎ
ᯝ
ᯚ᯦
ᯐ
ᯠ
ᯖ
ᯑ
ᯉ
ᯇ
ᯅ
ᯔ
ᯛ
ᯒ
ᯞ
ᯋ
ᯚ
ᯂ
บาตัก (ปักปัก-ไดรี )
ᯂ
ᯎ
ᯝ
ᯘ
ᯐ
ᯗ
ᯑ
ᯉ
ᯇ
ᯅ
ᯔ
ᯛ
ᯒ
ᯞ
ᯍ
ᯘ
ᯂ
บาตัก (ซีมาลูงุน )
ᯃ
ᯏ
ᯝ
ᯐ
ᯠ
ᯖ
ᯑ
ᯉ
ᯈ
ᯅ
ᯕ
ᯜ
ᯓ
ᯞ
ᯌ
ᯙ
ᯃ
บาตัก (โตบา )
ᯃ
ᯎ
ᯝ
ᯐ
ᯠ
ᯖ
ᯑ
ᯉ
ᯇ
ᯅ
ᯔ
ᯛ
ᯒ
ᯞ
ᯍ
ᯘ
ᯃ
ไบบายิน
ᜃ
ᜄ
ᜅ
ᜆ
ᜇ
ᜈ
ᜉ
ᜊ
ᜋ
ᜌ
ᜍ
ᜎ
ᜏ
ᜐ
ᜑ
บูฮิด
ᝃ
ᝄ
ᝅ
ᝆ
ᝇ
ᝈ
ᝉ
ᝊ
ᝋ
ᝌ
ᝍ
ᝎ
ᝏ
ᝐ
ᝑ
ฮานูโนโอ
ᜣ
ᜤ
ᜥ
ᜦ
ᜧ
ᜨ
ᜨ
ᜪ
ᜫ
ᜬ
ᜭ
ᜮ
ᜯ
ᜰ
ᜰ
ลนตารา
ᨀ
ᨁ
ᨂ
ᨌ
ᨍ
ᨎ
ᨈ
ᨉ
ᨊ
ᨄ
ᨅ
ᨆ
ᨐ
ᨑ
ᨒ
ᨓ
ᨔ
ᨖ /ᨕ
เรอจัง
ꤰ
ꤱ
ꤲ
ꤹ
ꤺ
ꤻ
ꤻ
ꤴ
ꤵ
ꤶ
ꤷ
ꤸ
ꤿ
ꤽ
ꤾ
ꥀ
ꤼ
ꥁ
เรินจง
ꤰ
ꤱ
ꤲ
ꤹ
ꤺ
ꤻ
ꤳ
ꤴ
ꤵ
ꤶ
ꤷ
ꤸ
ꤿ
ꤽ
ꤾ
ꥀ
ꤼ
ꥁ
ซุนดา
ᮊ
ᮌ
ᮍ
ᮎ
ᮏ
ᮑ
ᮒ
ᮓ
ᮔ
ᮕ
ᮘ
ᮙ
ᮚ
ᮛ
ᮜ
ᮝ
ᮞ
ᮠ
ฮานาจารากา
ชวา
ꦏ
ꦑ
ꦒ
ꦓ
ꦔ
ꦕ
ꦖ
ꦗ
ꦙ
ꦚ
ꦛ
ꦜ
ꦝ
ꦞ
ꦟ
ꦠ
ꦡ
ꦢ
ꦣ
ꦤ
ꦥ
ꦦ
ꦧ
ꦨ
ꦩ
ꦪ
ꦫ
ꦭ
ꦮ
ꦯ
ꦰ
ꦱ
ꦲ
บาหลี
ᬓ
ᬔ
ᬕ
ᬖ
ᬗ
ᬘ
ᬙ
ᬚ
ᬛ
ᬜ
ᬝ
ᬞ
ᬟ
ᬠ
ᬡ
ᬢ
ᬣ
ᬤ
ᬥ
ᬦ
ᬧ
ᬨ
ᬩ
ᬪ
ᬫ
ᬬ
ᬭ
ᬮ
ᬯ
ᬰ
ᬱ
ᬲ
ᬳ
ภาพ
ตารางข้างบนเป็นช่องเปรียบเทียบการพัฒนาของอักษรเทวนาครี ในอักษรกวิ มอญเก่า แห่งอาณาจักรอังวะ และอักษรไทย
หมายเหตุ
อ้างอิง