|
อักษรลิเนียร์บี
อักษรลิเนียร์บี (อังกฤษ: Linear B) เป็นอักษรโบราณชนิดหนึ่งที่พบในประเทศกรีซและบริเวณใกล้เคียง มีลักษณะใกล้เคียงกับอักษรลิเนียร์เอ การค้นพบในปี พ.ศ. 2443 นักโบราณคดี เซอร์ อาร์เธอร์ อีแวนส์ พบจารึกแผ่นดินเหนียวจำนวนมาก ซึ่งเขียนด้วยเครื่องหมายแปลก ๆ ที่นอสซอส เกาะครีท อีวานส์เชื่อว่า เขาค้นพบพระราชวังของพระเจ้าไมเนอร์ และเขาวงกตแห่งมิโนทอร์ เขาจึงตั้งชื่อภาษาและจารึกนั้นว่าไมนอส (Minuan) เขาพยายามถอดความจารึกเหล่านั้น แต่ทำได้น้อยมาก เขาตั้งสมมติฐานว่า ในจารึกมีระบบการเขียนที่แตกต่างกัน 3 ระบบ คือ อักษรไฮโรกลิฟฟิก อักษรลิเนียร์เอ และอักษรลิเนียร์บี อักษรไฮโรกลิฟฟิก ปรากฏเฉพาะส่วนที่เป็นตราประทับ และพอจะถอดความได้บ้าง อักษรลิเนียร์เอยังถอดความไม่ได้ แต่น่าจะมาจากอักษรไฮโรกลิฟฟิก อักษรลิเนียร์บีน่าจะมาจากอักษรลิเนียร์เอ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างอักษรทั้งสอง ยังไม่ชัดเจน อีวานส์พบว่า ขีดสั้นในอักษรลิเนียร์บี เป็นการแยกคำ เขาถอดความการนับเลขและตัวเลขได้ ด้วยระบบพิกโตแกรม และพบความเป็นคู่ขนาน ระหว่างอักษรไซเปรียทที่อ่านได้แล้ว กับอักษรลิเนียร์บี ซึ่งแสดงว่า ภาษาที่เขียนด้วยอักษรลิเนียร์บี เป็นภาษากรีกโบราณ แต่อีวานส์ยังมั่นใจว่าอักษรลิเนียร์บี ใช้เขียนภาษาไมนอส ที่ไม่เกี่ยวข้องกับภาษากรีก การถอดความใน พ.ศ. 2482 พบแผ่นจารึกดินเหนียว เขียนด้วยอักษรลิเนียร์บี จำนวนมาก ที่ไพลอส ประเทศกรีซ ซึ่งสร้างความแปลกใจให้อีวานส์ ผู้เชื่อว่าอักษรนี้ใช้ในเกาะครีทเท่านั้น การถอดความอักษรลิเนียร์บีสำเร็จเมื่อ พ.ศ. 2493 โดย ไมเคิล เวนทริส (2465 – 2499) เขาเริ่มสนใจอักษรนี้เมื่อ พ.ศ. 2479 เมื่อเข้าชมนิทรรศการเกี่ยวกับชาวไมนวน ของอีวานส์ และสามารถเข้าใจอักษรลิเนียร์บีได้ในอีก 17 ปีต่อมา ครั้งแรก เวนทริสสงสัยว่า ภาษาที่เขียนด้วย อักษรลิเนียร์บี คือภาษากรีก เพราะคำที่ถอดความได้บ้างแล้ว คล้ายกับรูปแบบของอักษรกรีกโบราณ และด้วยความช่วยเหลือของ จอห์น แชดวิช ผู้เชี่ยวชาญภาษากรีกยุคแรก ๆ เขาจึงแสดงข้อพิสูจน์ได้ว่า อักษรลิเนียร์บีใช้เขียนภาษากรีก แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
