อักษรเปอร์เซียกลาง หรืออักษรปะห์ลาวี พัฒนามาจากอักษรอราเมอิก และเป็นระบบการเขียนหลักของจักรวรรดิซัสซาเนียน (พ.ศ. 767 - 1194) มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยระหว่างที่ใช้ ราวคริสต์ศตวรรษที่ 5 มีการพัฒนาอักษรใหม่ขึ้นแทน เช่นอักษรซัลเตอร์ และ อักษรอเวสตัน
ลักษณะ
เป็นอักษรไร้สระ เขียนจากขวาไปซ้ายแนวนอน มีเครื่องหมายสระเพียงบางตัวเท่านั้น
แหล่งข้อมูลอื่น
