อักษรเลปชา

อักษรเลปชา
คำว่า "อักษรเลปชา" ในอักษรและภาษาเลปชา
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ช่วงยุค	ประมาณ ค.ศ. 1700-ปัจจุบัน
ทิศทาง	ซ้ายไปขวา
ภาษาพูด	ภาษาเลปชา
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	อักษรโปรโต-ซิแนติก อักษรฟินิเชีย อักษรแอราเมอิก [a] อักษรพราหมี อักษรคุปตะ อักษรสิทธัม อักษรทิเบต อักษรเลปชา
ระบบลูก	อักษรลิมบู
ระบบพี่น้อง	อักษรพักส์-ปา
ISO 15924
ISO 15924	Lepc (335), ​Lepcha (Róng)
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง	Lepcha
ช่วงยูนิโคด	U+1C00-U+1C4F
[a] ยังไม่ยืนยันอย่างเป็นทางการ.
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ

อักษรเลปชา (Lepcha หรือ Róng script) ประดิษฐ์โดยทิดูง เมน ซาลอง ในราว พ.ศ. 2200 ซึ่งอาจได้รับอิทธิพลจากการเผยแพร่ศาสนาพุทธ ปัจจุบันใช้ในหนังสือพิมพ์ นิตยสาร ตำราเรียน กวีนิพนธ์และการละคร พยัญชนะทุกตัวมีเสียงอะ เว้นช่องว่างระหว่างคำ

• ภาษาเลปชาหรือรองรีง ซึ่งเป็นภาษาในกลุ่มทิเบต-พม่า มีผู้พูด 65,000 คนในรัฐสิกขิม เบงกอลตะวันตก และกาลิมปงในอินเดีย รวมทั้งในเนปาลและภูฎานด้วย

• อักษรเลปชา