อักษรคุปตะ

อักษรคุปตะ (อักษรพราหมีตอนปลาย)
จารึกถ้ำโกปิกะแห่งอนันทวรมัน ในภาษาสันสกฤตและใช้อักษรคุปตะ ถ้ำบาราบาร์ ศตวรรษที่ 5 หรือ 6
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ช่วงยุค	ช่วงแรก: ศตวรรษที่ 1[1] พัฒนารูปแบบ: ป. ค.ศ. 400–?
ทิศทาง	ซ้ายไปขวา
ภาษาพูด	ภาษาสันสกฤต
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	อักษรโปรโต-ซิเนติก[a] อักษรฟินิเชีย[a] อักษรแอราเมอิก[a] อักษรพราหมี อักษรคุปตะ (อักษรพราหมีตอนปลาย)
ระบบลูก	Deodhai นาครี ศารทา สิทธัม Nepal Lipi
[a] ต้นกำเนิดที่เป็นภาษาเซมิติกของอักษรพราหมีไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับตามสากล
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ

อักษรคุปตะ พัฒนามาจากอักษรพราหมี จัดอยู่ในกลุ่มอินเดียเหนือ พบในสมัยราชวงศ์คุปตะ ในช่วงพ.ศ. 943 อักษรนี้ยังใช้ต่อมา แม้ว่าราชวงศ์คุปตะจะหมดอำนาจลง ด้วยการรุกรานของชาวหุณ (Hun) เมื่อราว พ.ศ. 1100 อีกราว 200 ปีต่อมา อักษรนี้พัฒนาไปเป็นอักษรนคริ และอักษรสรทะ ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของอักษร ที่ใช้ในอินเดียเหนือในปัจจุบัน

• รูปและการออกเสียงของอักษรคุปตะ (ancientscripts.com) (อังกฤษ)