อักษรสินธุ
ตราที่มีอักษรสินธุ 5 ตัวอักษร
ชนิด ช่วงยุค
ป. 3500–1900 ปีก่อน ค.ศ. [ a] ทิศทาง ขวาไปซ้าย, boustrophedon ภาษาพูด ไม่ทราบ (ดูภาษาฮารัปปา ) ISO 15924 ISO 15924 Inds (610) , Indus (Harappan)
อักษรสินธุ หรือ อักษรฮารัปปา เป็นคลังของสัญลักษณ์ที่ผลิตโดยอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ จารึกส่วนใหญ่มีสัญลักษณ์ที่มีความยาวไม่มาก ทำให้ตัดสินได้ยากว่าอารยธรรมนี้มีระบบการเขียน ในการบันทึกภาษาในอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ ที่ยังไม่ได้รับการยืนยันหรือไม่[ 3] แม้ว่าจะมีความพยายามมากเพียงใด 'อักษร' นี้ยังไม่สามารถถอดความได้ แต่ก็ยังมีความพยายามต่อไป โดยไม่มีจารึกสองภาษา ที่จะช่วยถอดอักษรนี้ และอักษรนี้ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม วากยสัมพันธ์ บางส่วนมีความหลากหลายไปตามพื้นที่[ 3]
มีการเผยแพร่ตราสัญลักษณ์ฮารัปปาครั้งแรกใน ค.ศ. 1875 บนภาพวาดของอเล็กซานเดอร์ คันนิงแฮม ใน ค.ศ. 1992 พบวัตถุที่มีการจารึกประมาณ 4,000 ชิ้น ซึ่งบางส่วนพบได้ไหลถึงเมโสโปเตเมีย เนื่องจากความสัมพันธ์สินธุ–เมโสโปเตเมีย โบราณ และมีสัญลักษณ์เฉพาะมากกว่า 400 รูปบนจารึกที่เป็นที่รู้จัก
นักวิชาการบางคน อย่าง จี. อาร์. ฮันเตอร์ , เอส. อาร์. ราว , จอห์น นิวเบอร์รี, และ กฤษณะ ราว โต้แย้งว่า อักษรพราหมี บางส่วนมีความเชื่อมโยงกับระบบอักษรสินธุ เรย์มอน ออลชิน ได้สนับสนุนอย่างระมัดระวังว่า มีความเป็นไปได้ที่อักษรพราหมีจะได้รับอิทธิพลจากอักษรสินธุ ความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งสำหรับความต่อเนื่องของธรรมเนียมสินธุอยู่ในสัญลักษณ์กราฟฟิตีวัฒนธรรมหินตั้ง ในอินเดียตอนใต้และตอนกลาง (และศรีลังกา ) ซึ่งอาจไม่ถือเป็นอักษรทางภาษาศาสตร์ แต่อาจมีบางส่วนที่ทับซ้อนกับคลังสัญลักษณ์สินธุ นักภาษาศาสตร์อย่าง Iravatham Mahadevan , Kamil Zvelebil และ Asko Parpola ได้โต้แย้งว่า อักษรนี้มีความเกี่ยวข้องกับภาษาดราวิเดียน [ 18] [ 19]
จารึกและการถอดความ
หลักฐานสำคัญเกี่ยวกับการเขียนในบริเวณนี้คือจารึกพบราว 2,000 ชิ้น แต่การถอดความทำได้ช้า เพราะ
เป็นจารึกขนาดสั้นและเป็นข้อความแบบย่อ สั้นสุดมีเครื่องหมาย 5 ตัว ยาวสุด 26 ตัว
ไม่รู้ว่าจารึกด้วยภาษาใด
ไม่มีจารึก 2 ภาษา
ภาษาที่เขียนด้วยอักษรสินธุ
แนวคิดเกี่ยวกับภาษาที่เขียนด้วยอักษรสินธุมีหลายทฤษฎี
ภาษานี้ไม่เกี่ยวข้องกับภาษาใดในปัจจุบัน
ภาษานี้เป็นภาษาของเผ่าอารยัน ซึ่งใช้พูดในอินเดียเหนือและปากีสถาน เช่นเดียวกับ ภาษาฮินดี ภาษาสันสกฤต โดยภาษาของชาวสินธุอาจเป็นภาษาโบราณของภาษากลุ่มนี้ ข้อด้อยของทฤษฎีนี้คือ คำว่า ม้า ซึ่งมีความสำคัญในวัฒนธรรมของเผ่าอารยัน กลับปรากฏในอักษรนี้เก่าสุดเพียง 1,457 ปีก่อนพุทธศักราช ซึ่งอาจเป็นไปได้ว่าไม่มีชาวอารยันก่อนช่วงเวลาดังกล่าว
ภาษานี้เป็นภาษาตระกูลมุนดา ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้พูดในอินเดียตะวันออกและใกล้เคียงกับภาษาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่คำศัพท์ของภาษาตระกูลมุนดาพบน้อยในวัฒนธรรมฮารัปปัน ทำให้ความเป็นไปได้ค่อนข้างคลุมเครือ
ภาษานี้เป็นภาษาดราวิเดียนซึ่งใช้พูดในอินเดียใต้ ยกเว้นภาษาบราฮุอี ในปากีสถาน นอกจากนั้นยังพบอิทธิพลของภาษาดราวิเดียนมากมายในยุคพระเวท โดยคำจากภาษากลุ่มอารยันเข้ามาแทนที่คำจากภาษาดราวิเดียน พยัญชนะบางตัวพบในภาษาอารยันและดราวิเดียนแต่ไม่พบในภาษากลุ่มอิหร่าน แสดงว่าภาษาดราวิเดียนอาจเป็นภาษาเริ่มต้นของภาษาอารยัน อักษรที่พบยังมีลักษณะของการเขียนภาษารูปคำติดต่อ โดยบางเครื่องหมายเป็นปัจจัยต่อท้ายคำซึ่งเป็นลักษณะของภาษาดราวิเดียน
อักษรสินธุเป็นอักษรชนิดใด
โดยทั่วไปถ้าเป็นอักษรแทนหน่วยเสียงจะมีสัญลักษณ์ไม่เกิน 40 ตัว ระบบพยางค์เช่นอักษรไลเนียร์เอ หรืออักษรเชอโรกี มีราว 40 -100 ตัว ถ้าเป็นระบบแทนคำมีมากกว่า 100 ตัว อักษรสินธุมีสัญลักษณ์ 400 ตัว โดยทั่วไปใช้ 200 ตัว จึงน่าเป็นอักษรคำ
ระบบตัวเลข
ระบบตัวเลขของอักษรสินธุเป็นเลขฐาน 8 ซึ่งพบในภาษาดราวิเดียนโบราณก่อนเปลี่ยนเป็นเลขฐาน 10 เมื่อได้รับอิทธิพลจากอารยัน ระบบนี้จะนับตั้งแต่ 1 – 7 เลข 8 ใช้คำว่า จำนวน เลข 9 คือ มาก-1 และ 10 คือ มาก
หมายเหตุ
↑ Bryant (2001) , p. 178: "proto‐Indus writing on shards of pottery from the Ravi phase that are as early as 3500 B.C.E."
อ้างอิง
ข้อมูล
Allchin, F. Raymond; Erdosy, George (1995). The Archaeology of Early Historic South Asia: The Emergence of Cities and States . Cambridge University Press. ISBN 0521375479 .
Bonta, Steven C. (2010). The Indus Valley script: a new interpretation . Altoona: Pennsylvania State University.
Bryant, Edwin Francis (2001). The Quest for the Origins of Vedic Culture: The Indo-Aryan Migration Debate . Oxford University Press . ISBN 978-0-19-513777-4 .
Cunningham, Alexander (1875). Archaeological Survey of India, Report for the Year 1872–1873, Vol. 5 . Calcutta: The Superintendent Of Government.
Cunningham, Alexander (1877). Inscriptions of Asoka . Corpus Inscriptionum Indicarum. Calcutta: Office of the Superintendent of Government Printing.
Everson, Michael (29 January 1999), Proposal for encoding the Indus script in Plane 1 of the UCS (PDF) , Danish UNIX User Group , คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2022-01-19, สืบค้นเมื่อ 2023-02-12
Farmer, Steve; Sproat, Richard ; Witzel, Michael (2004). "The Collapse of the Indus-Script Thesis: The Myth of a Literate Harappan Civilization" (PDF) . Electronic Journal of Vedic Studies (EJVS) . 11 (2). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2021-02-11. สืบค้นเมื่อ 2023-02-12 .
Fairservis, Walter Ashlin (1971). The Roots Of Ancient India: The Archaeology of Early Indian Civilisation . London: George Allen and Unwin.
Fairservis, Walter Ashlin (1983). "The Script of the Indus Valley Civilization" . Scientific American . 248 (3): 58–67. Bibcode :1983SciAm.248c..58F . doi :10.1038/scientificamerican0383-58 . ISSN 0036-8733 . JSTOR 24968852 .
Fairservis, Walter Ashlin (1992). The Harappan Civilization and Its Writing: A Model for the Decipherment of the Indus Script . BRILL. ISBN 978-8120404915 .
Ghosh, Amalananda , บ.ก. (1990). "20.4 Scripts". An Encyclopaedia of Indian Archaeology .
Goody, Jack (1987). The Interface Between the Written and the Oral . Cambridge University Press. ISBN 0521332680 .
Heras, Henry (1953). Studies in Proto-Indo-Mediterranean Culture . Bombay: Indian Historical Research Institute.
Hunter, G. R. (1932). "Mohenjo-daro—Indus Epigraphy" . Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland . 64 (2): 466–503. doi :10.1017/S0035869X00112444 . ISSN 0035-869X . S2CID 163294522 .
Hunter, G.R. (1934). The Script of Harappa and Mohenjodaro and Its Connection with Other Scripts . Studies in the history of culture. London: Oxford University.
Kenoyer, J M (2006). "The Origin, Context and Function of the Indus Script: Recent Insights from Harappa." (PDF) . Proceedings of the Pre-symposium and the 7th ESCA Harvard-Kyoto Roundtable . Kyoto, Japan: RIHN. pp. 9–27. สืบค้นเมื่อ 25 June 2022 .
Knorozov, Yuri V. (1965), Предварительное сообщение об исследовании протоиндийских текстов [Preliminary Report on the Study of Proto-Indian Texts ] (ภาษารัสเซีย), Moscow: Institut Etnografii, Akademiya Nauk SSSR
Kuiper, Franciscus Bernardus Jacobus (1991). Aryans in the Rigveda . Amsterdam: Rodopi. ISBN 90-5183-307-5 . OCLC 26608387 .
Lal, Braj Basi (1960). "From the Megalithic to the Harappan: Tracing Back the Graffiti on the Pottery". Ancient India . 16 : 4–24.
Lawler, Andrew (2004). "The Indus script: Write or wrong?". Science . 306 (5704): 2026–2029. doi :10.1126/science.306.5704.2026 . PMID 15604381 . S2CID 152563280 .
Mahadevan, Iravatham (1977). The Indus Script: Text, Concordance And Tables . New Delhi: Archaeological Survey of India.
Mahadevan, Iravatham (2001a). "The Indus-like symbols on megalithic pottery: New evidence". Studia Orientalia Electronica . 94 : 379–386.
Mahadevan, Iravatham (2004), Megalithic pottery inscription and a Harappa tablet:A case of extraordinary resemblance (PDF) , Harappa, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2012-11-01
Mahadevan, Iravatham (2006). "A Note on the Muruku Sign of the Indus Script in light of the Mayiladuthurai Stone Axe Discovery" .
Mahadevan, Iravatham (2008). "How did the 'great god' get a 'blue neck'? a bilingual clue to the Indus Script" (PDF) . Journal of Tamil Studies . 74 . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2023-02-12. สืบค้นเมื่อ 2023-02-12 .
Mahadevan, Iravatham (2014). "Dravidian Proof of the Indus Script via The Rig Veda: A Case Study" (PDF) . Bulletin of the Indus Research Centre (4).
Marshall, John (1931). Mohenjo-Daro and the Indus Civilization: Being an Official Account of Archaeological Excavations at Mohenjo-Daro Carried Out by the Government of India Between the Years 1922 and 1927 . Asian Educational Services. ISBN 978-81-206-1179-5 .
Meadow, Richard H.; Kenoyer, Jonathan Mark (2 July 2001). "Excavations at Harappa 2000–2001: New insights on Chronology and City Organization" (PDF) . ใน Jarrige, C.; Lefèvre, V. (บ.ก.). South Asian Archaeology 2001: Proceedings of the sixteenth international conference of the Association of South Asian Archaeologists . Paris: Collège de France. ISBN 978-2-8653830-1-6 . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2022-06-23.
Meadow, Richard H.; Kenoyer, Jonathan Mark (2010). "Inscribed Objects from Harappa Excavations 1986-2007" (PDF) . ใน Parpola, Asko; Pande, B.M.; Koskikallio, Petteri (บ.ก.). Corpus of Indus Seals and Inscriptions . Vol. 3, New material, untraced objects, and collections outside India and Pakistan, Part 1: Mohenjo-daro and Harappa. Suomalainen Tiedeakatemia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2011-06-30.
Mitchiner, John E. (1978). Studies in the Indus Valley Inscriptions . New Delhi: Oxford & IBH.
Mukhopadhyay, Bahata Ansumali (2018a). "Interrogating Indus Inscriptions Through Their Context, Structure and Compositional Semantics, to Understand Their Inner Logic of Message Conveyance". SSRN Electronic Journal . doi :10.2139/ssrn.3184583 .
Mukhopadhyay, Bahata Ansumali (2019). "Interrogating Indus inscriptions to unravel their mechanisms of meaning conveyance" . Palgrave Communications . 5 (1): 1–37. doi :10.1057/s41599-019-0274-1 . ISSN 2055-1045 .
Newberry, John (1980). Indus script monographs, volumes 1-7 .
Paranavitana, Senarat; Prematilleka, Leelananda; Van Lohuizen-De Leeuw, Johanna Engelberta (1978). Studies in South Asian Culture: Senarat Paranavitana Commemoration Volume . Brill. ISBN 90-04-05455-3 .
Parpola, Asko (1986). "The Indus script: A challenging puzzle". World Archaeology . 17 (3): 399–419. doi :10.1080/00438243.1986.9979979 .
Parpola, Asko (1994). Deciphering the Indus script . Cambridge, New York: Cambridge University Press . ISBN 9780521430791 .
Parpola, Asko (2005). Study of the Indus Script (PDF) . 50th ICES Tokyo Session.
แม่แบบ:Cite contribution
Possehl, Gregory L. (1996). Indus Age: The Writing System . University of Pennsylvania Press . ISBN 978-0-8122-3345-2 .
Possehl, Gregory L. (2002). The Indus Civilization: A Contemporary Perspective . Rowman Altamira. ISBN 978-0-7591-1642-9 .
แม่แบบ:Cite contribution
Rao, Shikaripur Ranganath (1973). Lothal and the Indus Civilisation . Bombay: Asia Publishing House.
Rao, Rajesh P.N. ; Yadav, Nisha; Vahia, Mayank N.; Joglekar, Hrishikesh; Adhikari, R.; Mahadevan, Iravatham (2009). "Entropic Evidence for Linguistic Structure in the Indus Script" (PDF) . Science . 324 (5931): 1165. Bibcode :2009Sci...324.1165R . doi :10.1126/science.1170391 . PMID 19389998 . S2CID 15565405 . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2 March 2012.
Rao, Rajesh P.N. ; Yadav, Nisha; Vahia, Mayank N.; Joglekar, Hrishikesh; Adhikari, Ronojoy; Mahadevan, Iravatham (2010). "Entropy, the Indus Script, and Language:A Reply to R. Sproat". Computational Linguistics . 36 (4): 795–805. doi :10.1162/coli_c_00030 . S2CID 423521 .
Rao, Rajesh P.N. (2010). "Probabilistic Analysis of an Ancient Undeciphered Script" (PDF) . IEEE Computer . 43 (4): 76–80. doi :10.1109/mc.2010.112 . S2CID 15353538 . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 1 February 2012.
Rao, Rajesh (2011). A Rosetta Stone for a lost language (Speech). TED .
Rao, Rajesh P.N. ; Yadav, Nisha; Vahia, Mayank N.; Jonathan, Philip; Ziman, Pauline (2015). "On statistical measures and ancient writing systems" . Language . 91 (4): e198–e205. doi :10.1353/lan.2015.0055 . S2CID 146385983 .
Robinson, Andrew (2002). Lost Languages: The Enigma of the World's Undeciphered Scripts . New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-135743-2 . OCLC 48032556 .
Robinson, Andrew (2015). "Ancient civilization: Cracking the Indus script" . Nature News . 526 (7574): 499–501. Bibcode :2015Natur.526..499R . doi :10.1038/526499a . PMID 26490603 .
Sali, S. A (1986). Daimabad: 1976–79 . Archaeological Survey of India – โดยทาง indianculture.gov.in.
Salomon, Richard (1995). "Review: On the Origin of the Early Indian Scripts". Journal of the American Oriental Society . 115 (2): 271–279. doi :10.2307/604670 . JSTOR 604670 .
Sankaranarayanan, Vijayam, บ.ก. (2007). Themes in History, Part-I . National Council of Educational Research and Training (NCERT). ISBN 978-81-7450-651-1 .
Shinde, Vasant; Willis, Rick J. (2014). "A New Type of Inscribed Copper Plate from Indus Valley (Harappan) Civilisation". Ancient Asia . 5 . doi :10.5334/aa.12317 .
Singh, Upinder (2008). A History of Ancient and Early Medieval India From the Stone Age to the 12th Century .
Special Correspondent (2014-11-14). "Indus script early form of Dravidian" . The Hindu . สืบค้นเมื่อ 21 October 2018 .
Sen, Sailendra Nath (1999). Ancient Indian History and Civilization . Routledge. ISBN 9788122411980 .
Sproat, Richard (June 2014). "A Statistical Comparison of Written Language and Nonlinguistic Symbol Systems" (PDF) . Language . 90 (2): 457–481. doi :10.1353/lan.2014.0031 . S2CID 146376955 .
Sproat, Richard (2015). "On misunderstandings and misrepresentations: A reply to Rao et al" . Language . 91 (4): e206–e208. doi :10.1353/lan.2015.0058 . S2CID 146513140 .
Sreedharan, E. (2007). A Manual of Historical Research Methodology . South Indian Studies. ISBN 9788190592802 .
Stiebing, William H. Jr.; Helft, Susan N. (2018). Ancient Near Eastern History and Culture (3rd ed.). Routledge. ISBN 978-1-134-88083-6 .
Wells, B.K. (2015). The Archaeology and Epigraphy of Indus Writing . Oxford, UK: Archaeopress. ISBN 9781784910464 .
Witzel, M. (1999). "Substrate Languages in Old Indo-Aryan (Ṛgvedic, Middle, and Late Vedic)" . Electronic Journal of Vedic Studies . 5 (1): 1–67. doi :10.11588/ejvs.1999.1.828 . ISSN 1084-7561 .
Wright, Rita P. (2009). The Ancient Indus: Urbanism, Economy, and Society . Cambridge University Press . ISBN 978-0-521-57219-4 . สืบค้นเมื่อ 29 September 2013 .
Zvelebil, Kamil (1990). Dravidian Linguistics: an introduction . Pondicherry: Pondicherry Institute of Linguistics and Culture. ISBN 81-85452-01-6 . OCLC 24332848 .
อ่านเพิ่ม
Lal, Braj Basi (1979). "On the Most Frequently Used Symbol in the Indus Script". East and West . 29 (1/4): 27–35. ISSN 0012-8376 . JSTOR 29756504 .
Mahadevan, Iravatham (1999). "Murukan In the Indus Script" . Varalaaru. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 13 August 2006.
Mahadevan, Iravatham (2001b). "Aryan or Dravidian or Neither? A Study of Recent Attempts to Decipher the Indus Script (1995–2000)" . Proceedings of the Indian History Congress . 62 : 1–23. JSTOR 44155743 . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 23 July 2007.
Mahadevan, Iravatham (4 February 2007). "Towards a Scientific Study of the Indus Script" . The Hindu . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 10 June 2014. Adapted from an address given at the inaugural function of the Indus Research Centre at the Roja Muthiah Research Library , Chennai, on 25 January 2007.
Mukhopadhyay, Bahata Ansumali (2018b). "Ancient Tax Tokens, Trade Licenses and Metrological Records?: Making Sense of Indus Inscribed Objects Through Script-Internal, Contextual, Linguistic, and Ethnohistorical Lenses" . SSRN Electronic Journal . doi :10.2139/ssrn.3189473 . S2CID 235275002 .
Mukhopadhyay, Bahata Ansumali (2021). "Metal-smithy, Bead-making, Jeweler's weight, Trade-permit, Tax-stamp: Indus Script's Semasiography Partly Decoded". SSRN Electronic Journal . doi :10.2139/ssrn.3778943 . S2CID 233754033 .
Parpola, Asko ; Joshi, Jagat Pati (1987). Corpus of Indus seals and inscriptions . Vol. 1, Collections in India. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia.
Parpola, Asko ; Shah, Sayid Ghulam Mustafa (1991). Corpus of Indus seals and inscriptions . Vol. 2, Collections in Pakistan. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia.
Parpola, Asko ; Pande, Brij Mohan; Koskikallio, Petteri (2010). Corpus of Indus seals and inscriptions . Vol. 3, New material, untraced objects, and collections outside India and Pakistan, Part 1: Mohenjo-daro and Harappa. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia.
Vidale, Massimo (2007). "The collapse melts down: a reply to Farmer, Sproat and Witzel". Philosophy East and West . 57 (1–4): 333–366. JSTOR 29757733 .
Wells, Bryan (1998). An Introduction to Indus Writing (วิทยานิพนธ์). Calgary, Alberta: University of Calgary.
แหล่งข้อมูลอื่น