Share to:

 

ตูโบ้

ตูโบ้
โบโบ้จาจ่า (摩摩喳喳)
ชื่ออื่นตูโบ้, โบโบ้จาจ่า (ฮกเกี้ยนสิงคโปร์)
มื้อขนม
แหล่งกำเนิดประเทศจีนหรือมาเลเซีย
ภูมิภาคฮกเกี้ยนหรือปีนัง
ผู้สร้างสรรค์ไม่ปรากฏ
อุณหภูมิเสิร์ฟเย็นหรือร้อน
ส่วนผสมหลักแป้งมันสำปะหลัง, กะทิ

ตูโบ้, โบโบจาจ้า หรือ ต้มบวดรวมมิตร เป็นอาหารหวานท้องถิ่นภูเก็ต[1] และตรัง[2] ทำจากถั่วแดงเม็ดเล็ก (คนภูเก็ตเรียกว่า "ถั่วย้อแย้") มันเทศ เผือก (คนภูเก็ตเรียกว่า "หัวบอน") และแป้งมันสำปะหลัง (คนภูเก็ตเรียกว่า "แป้งตั่วจูหุ้น") ต้มรวมกันในน้ำกะทิเติมน้ำตาลและเกลือพอให้มีรสหวานนำและเค็มปะแล่ม จะกินร้อน ๆ หรือเติมน้ำแข็งก็ได้

ที่มาของชื่อ

ตู หมายถึง "หมู" และ โบ้ หมายถึง "แม่" รวมความแล้ว ตูโบ้ หมายถึง "แม่หมู" ที่เรียกเช่นนี้น่าจะเป็นเพราะลักษณะของหวานเป็นแบบรวมมิตร เอาของกินหลายอย่างมาต้มรวมกันเหมือนต้มอาหารให้แม่หมูกิน

ส่วนโบโบ จาจ้า คำว่า โบโบ แปลว่า โจ๊ก คำว่า จาจ้า หมายถึง เต้นรำ ชื่อนี้มักเรียกกันในแถบจังหวัดตรัง และบางพื้นที่ในตรังเองก็มีการออกเสียงที่หลากหลาย และแตกต่างกันออกไป เช่น โบโบ ชิชิ หรือโบโบ เจี๊ยะเจี๊ยะ

อ้างอิง

  1. ปราณี สกุลพิพัฒน์ (มีนาคม 2000). "กินอย่างคนภูเก็ต". สารคดี. ISSN 0857-1538.
  2. ภานุภน บุลสุวรรณ (2018). "กินดี อยู่สบายแบบบาบ๋า-ยะหยา ในสำรับอาหารเพอรานากัน". Greenery.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)

แหล่งข้อมูลอื่น


Kembali kehalaman sebelumnya