Share to:

 

นาซีดากัง

นาซีดากัง
นาซีดากัง
ชื่ออื่นนาซิ ดาแกฺ (นาซิ ดาแฆ)
มื้อจานหลัก
แหล่งกำเนิดมาเลเซีย
ภูมิภาคภาคใต้ของไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย
ผู้สร้างสรรค์ชาวมลายูตรังกานู
อุณหภูมิเสิร์ฟร้อนหรืออุณหภูมิห้อง
ส่วนผสมหลักข้าวกินกับแกงไก่หรือแกงปลา
ข้อมูลอื่นเรียกสับสนกับนาซีเลอมักในบางพื้นที่
นาซีดากังในตรังกานู

นาซี ดากัง (มลายู: nasi dagang) หรือที่ในภาษามลายูปัตตานีเรียกว่า นาซิ ดาแกฺ (ออกเสียง: [nasiˀ daɡɛ])[1] เรียกเป็นภาษาไทยให้ใกล้เคียงได้ว่า ข้าวมันแกงไก่ เป็นอาหารที่ชาวมุสลิมปักษ์ใต้นิยมรับประทานกันเป็นอาหารหลักโดยเฉพาะมื้อเช้า เป็นอาหารที่ให้คุณค่าทางอาหารสูง ประกอบด้วยข้าว แกงไก่หรือแกงปลาโอ และไข่ต้ม ความหมายของชื่ออาหารนี้มีหลายความหมาย บ้างว่าหมายถึงข้าวสำหรับคนอนาถา เพราะใช้ข้าวเจ้าหุงผสมกับข้าวเหนียว หรืออีกนัยหนึ่ง ดากัง (dagang) เป็นคำภาษาอินโดนีเซียที่แปลว่าหาบ ส่วนภาษามลายูปัตตานีเรียกว่า ดาแกฺ และยืมมาใช้หมายถึงคนต่างถิ่น จึงหมายถึงข้าวของคนต่างถิ่นที่นำมาเผยแพร่ในบริเวณนี้[2]

ทางชายฝั่งตะวันตกของมาเลเซียจะเรียกนาซีเลอมักของชายฝั่งตะวันออกในรัฐตรังกานูและรัฐกลันตันว่า นาซีดากัง แต่ไม่พบในบริเวณอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ทั้งนาซีดากังและนาซีเลอมักเป็นอาหารยอดนิยมในมาเลเซียทั้งสองด้านของคาบสมุทร ในตรังกานูและกลันตันนิยมทำนาซีดากังเป็นอาหารเช้าในเทศกาลฉลองการสิ้นสุดการถือศีลอด

อ้างอิง

  1. นูรีดา หะยียะโกะ. พจนานุกรมภาพ ภาษาไทย-มลายูปาตานี-มลายูกลาง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : มูลนิธิเอเชีย, 2556, หน้า 113.
  2. วินัย ดะห์ลัน. อาหารอัตลักษณ์มลายู-ไทย ครัวมุสลิมชายแดนใต้. กรุงเทพฯ : ศูนย์วิทยาศาสตร์ฮาลาล จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, หน้า 54.
Kembali kehalaman sebelumnya